Bevallingsverhaal
Na lang twijfelen heb ik toch besloten om mijn bevallingsverhaal op te schrijven zodat ik het later nog eens kan terug lezen.
Het begon op maandag 14 mei 1 dag na de uitgerekende datum, ik moest op controle komen bij de verloskundige voor de zoveelste bloeddruk controle omdat deze steeds te hoog was. Dus ik had om half 2 een afspraak en deze keer was mijn bloeddruk wel goed maar bleef de hartslag van Noëlle steeds een beetje te hoog en omdat ze daar maar een korte tijd kunnen luisteren werd ik weer doorgestuurd naar het ziekenhuis om daar aan de CTG te gaan, hier kwam weer niks uit hartslag was daar gewoon goed en mijn bloeddruk bleef ook goed. Maar omdat ik al 3x daarvoor aan het CTG heb gelegen en ik het zat was om steeds voor "niks" naar het ziekenhuis te gaan, hebben we daar een knoop doorgehakt -> ik werd overgenomen door de Gyn en mocht niet meer thuis bevallen. Ik moest dinsdag 15 mei bellen voor een spoedafspraak om woendag 16 mei weer aan de CTG te gaan om te kijken of alles nog goed was. Dus ik kon weer naar huis, heerlijk geslapen en dinsdag ochtend om 8 uur de poli gebeld en voor woendag half 9 een afspraak gemaakt.
Alleen liep deze dinsdag anders als andere dagen want rond 11 uur begon ik te beseffen dat ik weleens weeën kon hebben, en heb ze vanaf die tijd ook netjes bij gehouden, man was naar werk die heb ik via sms op de hoogte gehouden en vond het ook wel spannend.
Toen hij 's middags thuis kwam heb ik nog gewoon eten gemaakt en is er 's avonds nog een vriendin op bezoek geweest die niet door heeft gehad dat ik weeën had, maar toen zijn wegging om 21.00 uur werden ze toch wel een stuk heftiger en kwamen ze steeds vaker op elkaar. Om half 10 uur zei een andere vriendin die een half jaar geleden bevallen is dat ik toch maar eens het ziekenhuis moest bellen omdat het tijd was ;) en ik was nog aan het twijfelen of ik wel of niet zo bellen. Toch maar gebeld en we mochten komen.
Om 22.00 aangekomen in het ziekenhuis en werd gelijk aan de CTG gelegd en de ontsluiting werd gecontroleerd --> al 4 cm, dus wij dachten dat het wel snel zou gaan. Helaas was het tegenovergestelde waar want een 3 uur later had ik nog steeds maar 4 cm.. balen..
Toen heb ik een spuitje gekregen in de hoop dat ik de nacht nog even "lekker" kon slapen en ontspannen zodat de ontsluiting miss wat op gang kwam. Nou de spuit heeft niet geholpen en heb de hele nacht wakker gelegen, mijn man heeft die nacht wel heerlijk naast mij op een ander bed geslapen haha.
De ochtend van 16 mei werd ik om half 8 weer gecontroleerd en toen had ik 7/8 cm, schoot dus nog steeds niet echt op. Toen heb ik een infuus gekregen met weeën opwekkers deze hebben hun werk wel gedaan qua pijn maar niet qua ontsluiting. het infuus is begonnen op 1,2 en werd steeds hoger gezet om 15.00 was de pijn niet echt meer te doen en kreeg een pompje waarbij ik na elke wee op mocht drukken maar na de 2e wee heb ik niks meer gevoeld en heb ik gelukkig 2 en half uur kunnen slapen en toen ze om half 6 kwamen controleren had ik eindelijk 10 cm ontsluiting -> ik mocht gaan persen.
Toen de verloskundige zij dat het gemiddeld een uur persen was dacht ik dat ik dat nooit ging redden maar na een klein uurtje geperst te hebben en er geen schot in de zaak zat, werd de Gyn erbij gehaald deze heeft bij de volgende wee een verdoving gezet en bij de 2e wee een knip en samen met de vaccuum pomp was Noëlle er binnen 10 min uit! Wat een geweld is dat zeg die vaccuum, dat heeft best pijn gedaan. Om 18.41 is ze geboren en woog 3860 gram.
Maar gelukkig lag mijn kleine meisje op mijn buik, eindelijk. Mijn ouders waren er de hele dag bij maar toen de gyn er was moesten zij op de gang wachten maar nog voordat ze mijn buik had geraakt waren zij al binnen haha! Mijn lieve man heeft de navelstreng doorgeknipt en toen moest ik nog gehecht worden ik heb ze niet geteld maar het waren er niet weinig ;)
We hadden nog zo gezegd niet op 16 mei omdat dan mijn nichtje ook jarig is maarja het was dus blijkbaar ook haar verjaardag!
Nou dit was het weer, tis wel een beetje lang geworden maar zo kan ik het zelf ook nog eens terug lezen.
Liefs,
Trotse Mama van Noëlle
reacties (0)